تاریخ انتشار :چهارشنبه ۳۰ میزان ۱۳۹۹ ساعت ۱۶:۱۶
کد مطلب : 221168
دومین بیانیه حسینی مزاری در مورد بازداشت کاتب محبوب بنایی؛

«بنایی» چه جرمی مرتکب شده که این‌گونه مظلومانه در بند ریاست ۱۰ امنیت ملی بیفتد؟!

«بنایی» چه جرمی مرتکب شده که این‌گونه مظلومانه در بند ریاست ۱۰ امنیت ملی بیفتد؟!
رییس مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در دومین بیانیه خود پیرامون بازداشت خودسرانه کاتب محبوب بنایی، از فرماندهان بنام جهادی در ولایت هرات از سوی امنیت ملی، با اشاره به دیدار یک نماینده مردم هرات در مجلس با آقای بنایی در ریاست امنیت ملی کابل، تأکید کرد: «آقای بنایی چه جرمی مرتکب شده است که اینگونه مظلومانه در بند ریاست ۱۰ امنیت ملی بیفتد و بعد، شخصیتهای ما از روی عجز و تضرع، خواهان آزادی او و دیدار ایشان باشند؟!». حجت‌الاسلام والمسلمین حسینی مزاری در عین خاطرنشان نموده که در بیانیه قبلی خود، فعالیت فرد یا جریانی را در ارتباط رهایی این فرمانده رد نکرده است.
خبرگزاری صدای افغان(آوا) ـ کابل: روز گذشته(سه‌شنبه، 29 میزان) به دنبال انتشار بیانیه حجت‌الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری، رییس مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان در مورد سرنوشت مبهم کاتب محبوب بنایی، از فرماندهان بنام جهادی در ولایت هرات، یک ماه پس از بازداشت ایشان توسط نیروهای امنیت ملی، و برخی گزارش‌ها در مورد سپردن این فرمانده جهادی به نیروهای امریکایی، محمدرضا خوشک وطن‌دوست، نماینده مردم هرات در مجلس نمایندگان با انتشار تصاویر آقای بنایی در بند امنیت ملی در کابل، از دیدار با وی و سپرده نشدن او به نیروهای امریکایی خبر داد.
 
به دنبال این حرکت و ده‌ها واکنش دیگر در سطح کشور و به خصوص در ولایت هرات، حسینی مزاری در دومین بیانیه خود پیرامون دستگیری آقای بنایی، از یک‌سو شخصیت‌های حقیقی و حقوقی نخبه را به اجتناب از خودخواهی، تکبر، سوء ظن و بدگمانی نسبت به یکدیگر دعوت کرده و از سوی دیگر، از حکومت خواسته برای آزادی آقای کاتب محبوب بنایی اقدام عاجل کند. هم‌چنین از حکومت خواسته شده یک بار برای همیشه مردم آزاری را کنار گذاشته، به دستگیری شخصیتهای خوش نام، خدوم و پاک‌باخته کشور، مهر پایان بگذارد.
 
متن کامل دومین بیانیه رییس مرکز تبیان در مورد بازداشت آقای بنایی به شرح زیر است:
 
بنایی! به کدامین گناه محبوس و جرمت چیست که مظلومانه با لباس زندان به نمایش گذاشته شدی!!!
 
بیانیه دوم حجت الاسلام والمسلمین سیدعیسی حسینی مزاری در مورد بازداشت خودسرانه کاتب محبوب بنایی، از فرماندهان بنام جهادی در ولایت هرات، از سوی امنیت ملی
 
بسم الله الرحمن الرحیم
۱ـ "سلام بِرارجان، جور، بخیر، خیریت! مطلبی ره که از طرف جناب حاج آقای حسینی نشر کردند که در اختیار آمریکایی هاست خُو اِی صحت نداره، مه خودُم ملاقات کَدُم همرای بنایی صاحب، پیگیر دوسِیِش هستُم، به ریاست امنیت کابل است. ملاقات کَدُم همرایش، عکس هاره هم برِت روان کدم، هیچ جای نیست، دَ کابل است. پیگیر دوسِیِش هستم لالای قند".
○ متن فوق محتوای فایل صوتی جناب آقای محمدرضا خوشک، نماینده مردم هرات در پارلمان است که همراه با دو قطعه عکس از خود و آقای بنایی، به همکار ما جناب آقای نایاب در هرات ارسال کرده است.
۲ـ "با سلام! پی گیری های متعددی شده است سیدنا، چندین جلسه با مسئولین محلی و حکومت مرکزی برگزار شده است، شورای علمای مرکز پیگیر بودند. امیر صاحب اسماعیل خان هم تا حدودی پی گیر بودند".
○ ارسال شده از سوی حجت الاسلام والمسلمین سید جواد وحیدی، از علمای سرشناس هرات به اینجانب.
۳ـ "وزیر داخله و رییس امنیت ملی آمد در جلسه شورا(شورای علمای شیعه در کابل) بهش گوشزد شد".
○ ارسال شده از سوی محمد جواد صالحی، فرزند حضرت آیت الله صالحی، رئیس محترم شورای علمای شیعه به اینجانب.
 
غیر از این سه پیام، سیل پیام های دیگر در حمایت و تشکر از صدور بیانیه روز سه شنبه مورخ ۲۹ میزان/ مهر ۹۹ که ساعت ۶ و ۱۸ دقیقه صبح روی کانال تلگرامم بارگزاری گردید و سپس در سطح رسانه های متعدد به ویژه خبرگزاری ها، شبکه های اجتماعی و پیام رسان های موبایلی بازتاب وسیع و گسترده یافت، از طرق تلفن، فیسبوک، تلگرام، واتساپ و اینستاگرام به اینجانب واصل گردید، اما در این فرصت ذکر چند نکته را خالی از فایده نمیدانم:
۱ـ اگرچه قبلا چندین کانال تایید کردند که آقای بنایی در اختیار آمریکایی هاست، اما بامداد دیروز منبع مورد اعتمادی، به اطلاعم رساند که ایشان در چنگال آمریکایی ها قرار داده شده، ولی فرقی نمی کند این شیر غران مسلمان در اختیار چه جریانی، آمریکایی یا امنیت ملی باشد، بلکه مهم دستگیری خودسرانه، غیرقانونی و آدم ربایی گونه اوست.
در بیانیه قبلی ام فعالیت فرد یا جریانی را در ارتباط با تلاش برای رهایی این فرمانده دلاور و ارزشی نیز رد نکردم، بلکه گفتم؛ این فعالیت ها محسوس و مشهود نبوده و ضمن تشکر و سپاس از پیگیری های بی سر و صدای عده ای معدودی، اما طبیعی است که نشست ها و جلسات تضرع کننده و خواهش و تمنا گونه ی دور از انظار و افکار عمومی و بدون اطلاع مردم، دردی را دوا نمی کند. نه دستگیری آقای بنایی اولین است و نه هم حضور علما و شخصیتها در دفتر والی هرات و صحبت با ایشان و رئیس امنیت ملی این ولایت و احضار و یا دعوت مقامات امنیتی در جلسه شورای علمای کابل و ملاقات با فرد ربوده شده و زندانی ی در بند امنیت ملی نیز برای بار اول صورت نگرفته و طبیعی است اگر روند به همین منوال ادامه یابد، حداقل برای خرد کردن و بی اعتبار نمودن شخصیتهای محبوب و مطرح ما، دستگیری ها حتی برای یک ساعت، یکی پس از دیگری ادامه خواهد یافت. چنانکه تاکنون نیز برخی علما و شخصیتهایی را داریم که به بهانه های واهی و اتهام های ناروا حبس های کوتاه و دراز مدت حتی تا ۱۷ سال را متحمل گردیده اند.
 
۲- آیا برای خرد کردن شخصیت آقای بنایی کافی نیست که وکیل یک ولایت بعد از یک ماه آنهم دیروز و پس از صدور بیانیه اینجانب موفق به دیدار این شیر دربند گردیده و با ایشان در لباس زندانی در کنار خود عکس گرفته و سپس انعکاس پیدا می کند؟!
آقای بنایی چه جرمی مرتکب شده است که اینگونه مظلومانه در بند ریاست ۱۰ امنیت ملی بیفتد و بعد، شخصیتهای ما از روی عجز  و  تضرع، خواهان آزادی او و دیدار ایشان باشند؟!
آقای کاتب محبوب فرمانده لایق جهادی بوده است که عمر خود را در جبهات نبرد علیه تجاوز شوروی سابق و حکومت کمونیستی دست نشانده آن سپری نموده و در ۱۹ سال اخیر نیز مطابق قوانین کشور مشغول فعالیت های مدنی و رفع محرومیت از مردم و ولایت خود بوده است.
بلی! تنها جرم این شخصیت از نظر امنیت ملی و احیانا غربی های طرفدار دربند شدن او، ارزشی بودن وی و ضدیت با طاغوت اشغالگر، یعنی آمریکایی ها و آزادی و استقلال کشور بوده و نام حزب متبوعه وی نیز حزب الله ملت افغانستان است؛ چیزی که اکثر مردم مسلمان ما با همین روح و روان در صحنه کنونی حضور جدی دارند، اما آقای محبوب بنایی به عنوان یک فرمانده نترس و شجاع، موجبات نگرانی بزدلان تاریخ را فراهم کرده است. این درحالی است که تحت هیچ شرایطی آقای بنایی نه کار نظامی انجام داده و نه فعالیت سیاسی ممنوعه در کشور کرده و می کند.
 
۳ـ آیا وقت آن نرسیده است که شخصیتهای حقیقی و حقوقی نخبه در سطوح و عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی، حوزه و دانشگاه، از خودخواهی، تکبر، سوء ظن و بدگمانی نسبت به یکدیگر اجتناب ورزند و دست دردست هم، از یکسو برای خود و مجموعه های تحت مدیریت خویش ایجاد مصونیت نموده و از سوی دیگر برای مردم امنیت، صلح و آرامش به ارمغان بیاورند و از سوم سو، حامی قدرتمند نظام خویش گردیده و با پرنمودن خلاء مسئولیت های کارآمد، جلو عزل و نصب های ناروا و خودسری های افراد هوس باز را بگیرند تا بدین ترتیب شخصیتها و مردم ما هر روز، هر هفته و هر ماه و سال ترور و دستگیر نگردند و با خواری و خفت سیاسی، امنیتی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، زندگی نگذرانند؟!
 
۴-  به علمای حوزه و دانشگاه، به شخصیتهای حقیقی و حقوقی و به تمام مسئولین دلسوز کشور پیشنهاد می کنم؛ همسو شوید و وحدت نمایید که فرصت اندک است و امکانات مورد استفاده در حال از دست رفتن، تا بتوانید در اسرع وقت از اقتدار لازم و کافی برای بقاء خود، مردم و کشور خویش برخوردار شوید، در غیر آن، بایستی انتظار نابودی و حداقل اسارت طولانی مدت را بکشید.
 
۵ـ به حکومت افغانستان و مسئولان امنیتی رده های مختلف کشور هشدار می دهم که اگر تداوم حیات می خواهید؛ شخصیتهای خدوم  و ملت پابرهنه حامی را از خود دلسرد نکنید و از کنار خویش نرانید، چون در طول دو دهه اخیر، همین شخصیتها و مردم بوده اند که تمام قد از حاکمیت و روند دموکراسی ادعایی شما حمایت کرده، به آبادانی کشور کوشیده و در راستای آوردن صلح و ثبات تلاش کردند و دلیل اثبات ادعایم نیز تعداد انبوه آدمهای تحصیل کرده این مردم، دسته های بزرگ تجار و سرمایه گذارِ دلسوز این قشر و  فرهنگ متعالی زندگی اجتماعی این کتله و شهرها و روستاهای آباد محل سکونت شان است، اما دیگران، نه تنها از شما و ملت کشته گرفتند و زیر ساختهای افغانستان را بسیار وسیع خراب کردند، که احمقانه زنده مانده های خود را نیز زیر خط فقر نگهداشته و شهرهای خود را خراب کرده، در تخریب دار و ندار  و کشتار ساکنین سایر مناطق از هیچ تلاشی دست بردار نبوده  و با رفتن در مسیر اجرای دستور شبکه های استخباراتی کشورهای بیرونی، در نهایت خود را نیز به کشتن داده و می دهند.
 
۶-  امنیت ملی اگر واقعا دل به تامین امنیت داده و سعی دارد آرامش را به کشور برگرداند، عوامل ناامن کننده را دستگیر کند، جلو انفجارها و انتحارها را مسدود کند که روزانه صدها قربانی می گیرد و عوامل پیدا و پنهان ترورها، انفجارها و عملیات های خرابکارانه قبلی را پیدا کرده، به پنجه قانون بسپارد.
  پس هنر، دستگیری افرادی مثل آقای بنایی نیست که از یکسو حامی دولت است و از سوی دیگر خدمت گذار مردم و از سوم سو با خیال راحت و به زعم داشتن امنیت کامل از سوی دولت، در خانه شخصی خود نشسته  تا شما نیز به عنوان یک دست آورد بزرگ اورا دستگیر کنید.
 
۷ـ یک بار دیگر از حکومت افغانستان می خواهم؛ از یک طرف اقدام عاجل برای آزادی آقای کاتب محبوب بنایی کند و از طرف دیگر یکبار برای همیشه مردم آزاری را کنار گذاشته، به دستگیری شخصیتهای خوش نام، خدوم و پاکباخته کشور، مهر پایان بگذارد و در این صورت، طبیعی است که همه با جدیت تمام در راستای رسیدن به اهداف والای حاکمیت در صحنه خواهند بود و از هیچ کوششی دریغ نخواهند کرد.
 
سیدعیسی حسینی مزاری
روز چهارشنبه ۳۰ میزان/ مهر ۱۳۹۹

بیانیه اول حسینی مزاری در مورد کاتب محبوب بنایی در لینک زیر:
https://www.avapress.net/fa/report/221039/
https://avapress.net/vdch-zni623nizd.tft2.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما